programma 2008

In zijn serie Common Grounds ontrafelt Iain Matthews samen met de beste singer/songwriters het mysterie van de perfecte song en het perfecte optreden. Een interactieve avond vol goede muziek, samenspel en leuke gesprekken. Na afloop van de optredens is er ruimte voor vragen uit het publiek en wordt er met een gezamenlijke song afgesloten.
Dit wordt een lange en boeiende avond. Bespaar je daarom de moeite om thuis te koken en kom vanaf 18.00 uur binnenlopen voor een lekker hapje eten. De avond wordt muzikaal omlijst door gast-dj Louis van Bueren. Hij is platenverzamelaar en was bestuurslid ten tijde van de start van het Beauforthuis in 1988.

Maarten Westra Hoekzema – zang; Sebastiaan Thomé – bas; Martine de Kok – accordeon; Alfredo Bravo – drums; Laurens Deurinck – gitaar; Raf Geudens – piano

Op zijn 19de stond hij al in de finale van het Leids Cabaretfestival en vorig jaar maakte deze in Antwerpen woonachtige Doorn aar zijn Nederlandse debuut als chansonnier. Want Maarten Westra Hoekzema is terug bij zijn oude passie: liedjes maken en zingen. In het programma Liedjes vol ellende (aangekondigd als ‘een vrolijk winterconcert’) toont hij zijn muzikaal talent en gevoel voor ironie. Wanneer hij aan de piano gaat zitten en ‘Ik zal je missen als je weg bent’ of ‘As uit de hemel’ uit zijn mouw schudt, dan komt je nekhaar overeind. Geen wonder dat Maarten van Roozendaal hem met plezier adviseerde!

Lysan van Winden – mezzosopraan; Pascal Bertrand – bariton; Barbara Strijbos – fluit; Matthias Havinga – piano; Manuela De Doncker – verteller; Carla Kwakman – poppenspel

Twee zangers, twee musici, een verteller, een poppenkast en de muziek van Mozart: ziehier de ingrediënten van het programma Rosina en de Vogelman. Voor volwassenen bekende aria’s en duetten van Mozart zijn vertaald in het Nederlands en illustreren samen met een eenvoudig poppentheater een meeslepend verhaal over liefde en magie. Je hoeft niet groot en serieus te zijn om te ontdekken hoe leuk opera kan zijn!
Als Rosina hoort dat haar vriendje haar in de steek laat, is ze heel verdrietig. Totdat ze de vogelman Alfonso tegenkomt. Die vindt haar wel leuk en doet zijn best haar voor zich te winnen. Of het lukt? En wat doet die heks daar trouwens midden in de nacht in de tuin?

Felix Strategier – zang, spel, accordeon; Joeri de Graaf – gitaar, basgitaar, cavaquinho; Laurens Joensen – zang, gitaar, banjo, mandoline; Eva Bauknecht – regie

Regisseur en acteur Felix Strategier trok met woonwagen en trekker met 15 kilometer per uur door het eindeloze groene landschap van Ierland. Vanuit een Ierse Pub vertelt Theatergroep FLint het verhaal van de Ierse volksaard, die ondanks eeuwenlange onderdrukking zich met zelfspot staande weet te houden. Met ballades die herinneren aan de Ierse vrijheidsstrijd en prachtige gedichten van James Joyce, Oscar Wilde en W.B. Yeats, gezet op opzwepende muziek. Politieke liederen worden zo omgetoverd tot Ierse blues en omringd door wonderschone poëzie.

Uit hun gastenboek: ‘Jongerentheaterdag was echt vet, rete strakke tyfus coole show  ;P – hoop jullie show een keer compleet te kunnen bijwonen.’ Nou, dat kan nu!
Luister ook naar enkele tracks op hun website. En nee, Rete strak zit daar niet bij…

Katarina Vermeulen – zang, piano; Roy Bakker – slagwerk; Ralph Brink – bas; Jan van der Smit – gitaar

Katarina speelt prachtige lome bluesy liedjes, die transparant klinken maar ook heel warm zijn. Met haar medemuzikanten (topmusici die in bands zaten van Herman Brood, Arthur Ebeling en Ellen ten Damme) maakte ze een debuutplaat ‘Walk with me’ om van te smullen.

Toon Roos – saxofoon; Hein van de Geyn – contrabas; Karel Boehlee – piano; Joost van Schaik – drums

Saxofonist Toon Roos wordt door publiek, pers en collega musici gezien als een van de beste tenor- en sopraansaxofonisten van Europa. Alle prijzen ontvangen die er te behalen zijn, prachtige cd’s gemaakt, de wereld gezien en met talloze jazzgrootheden gespeeld, waaronder Joe Zawinul, Toots Thielemans en John Scofield. Met een all-starbezetting van pianist Karel Boehlee, bassist Hein van de Geyn en drummer Joost van Schaik presenteert hij bij ons zijn nieuwe plaat Love Revisited.
Mooi Valentijnsuitje.

Iain Matthews heeft Roos Rebergen van Roosbeef en Jelle Paulusma, de voorman van Daryll-Ann uitgenodigd. De snelrijzende ster Roosbeef won onlangs de Grote Prijs van Nederland: de belangrijkste popprijs voor jonge bands. Ondanks haar prille 18 jaar staat Roos haar mannetje met een dijk van een stem en een strakke band.
Jelle Paulusma is de voormalige zanger van Daryll-Ann. Als die band in 2004 uit elkaar gaat werkt hij als singer-songwriter, hij speelt Westcoastpop en neo-psychedelica. Zijn eerste soloalbum Here We Are verschijnt eind januari 2006.
Deze zeer eigenzinnige popmuzikanten gaan met Iain Matthews spelen en praten over muziek.

Dit wordt een lange en boeiende avond. Bespaar daarom de moeite om thuis te koken en kom vanaf 18.00 uur binnenlopen voor een lekker hapje eten. Tjeerd Westerterp treedt op als VJ: deze grote muziekliefhebber en -kenner laat de mooiste live-optredens op dvd zien.

Je moet als luisteraar denken: ja, zo is het

In 2005 won Roos Rebergen met haar band Roosbeef de Grote Prijs van Nederland. Sindsdien doet ze mooie dingen, ga maar eens kijken op haar site. ‘Ik doe wat ik het leukst vind en dat gaat me best makkelijk af, ik blijf trouw aan mezelf.’ Op 16 februari geeft de muzikante tekst en uitleg over haar songs, in de Common Grounds serie van Iain Matthews.
Een invloed van Rebergen is de Amerikaanse countryzangeres Lucinda Williams. ‘Ze zingt over verdriet. Maar op zo’n manier dat het nooit gezeur wordt. Het doet bijna pijn.’ Wat vind je het belangrijkst in liedjes? ‘Echtheid, je moet als luisteraar denken: ja, zo is het.’ Ook de buitenissige Twentse zanger André Manuel en de excentrieke singer/songwriter Daniel Johnston zijn helden. ‘Van die echte artiesten zijn dat.’
‘Zelf ben ik in het echte leven best een mietje. Stel dat ik zie dat iemand gepest wordt, dan zal ik dat eerder in een liedje verwerken dan er iets van zeggen. Dan weet ik niet zo goed wat ik ermee moet, maar ik weet vaak wel dat ik er in een liedje iets mee wil.’ Ga je op zoek naar je onderwerpen of overkomt je iets en schrijf je daar dan over? ‘Vaak luister ik gesprekken van mensen af, in de trein bijvoorbeeld, om te horen wat ze nu weer voor rare dingen zeggen. Dat inspireert me dan.’
Welke vorm haar inspiratie krijgt, is bijvoorbeeld te horen in het melancholieke ‘buitenboord’. Het dragen van een beugel is voor de ‘ik’ van het liedje een horde op de weg naar volwassenheid. Rebergen: ‘Die beugel is gewoon een voorbeeld, maar je moet dat vooral niet te letterlijk zien. Het gaat meer er over dat dingen veranderen en dat je dat niet wilt. Dat je liever wilt dat alles blijft zoals het is, omdat je bang bent voor het onbekende.’
Roos gaat in het komende jaar met haar band Roosbeef een Nederlandstalige plaat opnemen, geproduceerd door Tom Pintens (Zita Swoon)

Aleandra Wood – viool; Thomas Carroll – cello; Nicholas Shipman – klarinet; Stefan Hofkes – piano

Messiaen schreef zijn ‘Quatuor pour la fin du temps’ in een gevangenenkamp in 1941, voor een oude viool, een aftandse klarinet, een ongestemde piano en een cello met maar drie snaren. In de kille oorlogswinter kwamen vijfduizend krijgsgevangenen bij elkaar voor de première.
Bij ons gespeeld door de vooraanstaande jonge sterren, violiste Alexandra Wood, cellist Thomas Carroll en klarinettist Nicholas Shipman en Stefan Hofkes. Maar eerst kijken we naar een documentaire over de componist. Na een korte boswandeling in de druilerige motregen (als we geluk hebben) volgt dan de uitvoering van misschien wel het meest belangrijke kamermuziekwerk van de 20ste eeuw.

Anna Elis de Jong – piano, verhaal; Tanya Schaap – viool; Mathias Haffner – percussie; Sebastiaan van Bavel – piano; Rebecca Lobry – zang, verhaal

Twee leerlingen moeten een toelatingsexamen afleggen bij Anna Musicanta, een muzikale toverfee. En daar kunnen ze de hulp van de kinderen in de zaal goed bij gebruiken! Want muziek is niet zomaar iets. Je wordt er blij van of juist verdrietig. Je kunt muziek maken met echte instrumenten, maar ook al met een stok en een koekblik. En sommige mensen gaan opeens bewegen als ze muziek horen. Maar hoe werkt dat dan? Wat is een instrument? Waar komt een lied vandaan? En hoezo ritme? Een interactieve voorstelling voor kinderen vanaf 4 jaar.

Rita Reys – vocals; Peter Beets – piano; Ruud Jacobs – bas; Joost Patocka – drums

Rita Reys, Europes First Lady of Jazz, treedt vanmiddag op met haar eigen trio, bestaande uit de legendarische bassist Ruud Jacobs, pianist Peter Beets en drummer Joost Patocka.

Rita Reys behoeft geen introductie… Nou vooruit: “Rita Reys is al meer dan een halve eeuw onafgebroken en onbetwist de grootste jazzzangeres van Nederland”, concludeerde de Edison-jury eind 2006, toen zij als eerste Nederlandse jazzmuzikant de Oeuvre Edison mocht ontvangen.

Elly Kellner & Quatro Ventos: Emanuel Pessanha – zang/gitaar | Wout Pennings – gitaar/Portugese gitaar | Aili Deiwiks – viool | Bob Wisselink – contrabass

Iain Matthews speelde mee op de laatste cd van de fadogroep Quatro Ventos. Een eigentijds Fado-gezelschap bestaande uit Nederlanders en Portugezen (waaronder de broer van Fernando Lameirinhas), en waren vorig jaar al een groot succes in het Beauforthuis. Vanavond treden ze samen met Iain op en kan het publiek vragen stellen. Zoals: Hoe kwam Quatro Ventos op het idee om ‘Zeg me dat het niet zo is’ van Frank Boeijen te vertalen (Diz-me que não é assim) en hoe ‘verfado’ je zo’n nummer? Ook treedt Elly Kellner op. Deze eigenzinnige schaapsherder en singer-songwriter beschouwt PJ Harvey, Jeff Buckley en Jefferson Airplane als haar grote invloeden. Kortom, Iain heeft weer een stel briljante muzikanten bij elkaar weten te vinden.

Raymond van het Groenewoud – zang, gitaar, piano; Cesar Janssens – drums; Steven Van Gool – bas; Thomas Vanelslander – gitaar; Frank Deruytter – sax; Pieter Lamotte – trombone; Bertus Borgers – sax en ritmegitaar; Steven De bruyn – mondharmonica

Meneer Raymond staat 35 jaar op het podium. Er is hier nog nooit zoveel sfeer geweest.
Met de muziek van Raymond en zijn groep, met begeleider Bertus erbij en de meeslepende wind van de blazers. Een waar genot, voor oog en oor, en voor iedereen zot van muziek die zien wil hoe het hoort, en zal zien dat het goed is. Een feest om naar te kijken en om te beluisteren, Een feest waar U beter bent geweest, want het zal U doen zomeren en uw stoel doen dansen!!

Zelf muziek maken, tekenen, zingen en uitbeelden, en vooral heel veel plezier maken, samen met echte musici. Dat gaan we doen tijdens het kinderconcert van Stefan Hofkes (OPERA! Festival) en de London Band.

We gaan met z’n allen een muziekstuk maken. Als je wil mag je daarna gratis naar het hoofdconcert om 17.30 uur. Dan voeren we het stuk nog een keer uit, voor echt publiek!

Ook als je geen instrument speelt kan je meedoen.

v.a. 6 jaar

Harmen Fraanje – piano; Stefan Lievestro – bas; Hans van Oosterhout – drums

‘Ik wil graag een band opbouwen met het publiek,’ zegt Jazz-muzikant Harmen Fraanje. In januari begon hij in het theater Beauforthuis met een nieuwe concertenreeks: ‘Harmens Lab’ Samen met drummer Stefan Lievestro en bassist Hans van Oosterhout. Harmen: ‘Dit concert staat voor creativiteit, nieuwe ideetjes uitproberen in een informele sfeer.’
‘Het is de muziek die de richting bepaalt. Je moet goed luisteren, die richting aanvoelen en deze volgen.’ Pianist Harmen Fraanje (32) is van de nieuwe lichting jazzmusici en niet echt in een hokje te plaatsen. Op eigen initiatief opende hij dit seizoen in het Beauforthuis ‘Harmens Lab’. ‘Het Beauforthuis ligt lekker in de bossen en het is er gezellig,’ zegt Harmen enthousiast. ‘Het leek me leuk regelmatig op een dezelfde plek te spelen. Een echte band opbouwen met het publiek.’

informeel

Voor het concert eten en kletsen de muzikanten met hun publiek. Als de voorstelling eenmaal begint, zit iedereen ademloos te luisteren. Harmen, Stefan en Hans spelen al ruim zes jaar samen en zijn goed op elkaar ingespeeld. ‘We hebben veel ervaring samen. In dit trio kunnen we gewoon lekker gaan spelen en zien wel wat er gebeurt,’ zegt Harmen. ‘Wij willen integer spelen. Samen proberen we datgene te spelen wat er op het moment in de lucht hangt. Dit betekent je niet laten verleiden tot vaste patroontjes.’ Elke keer speelt het trio een ander repertoire. Ze improviseren met bestaande nummers, bijvoorbeeld van Radiohead, maar laten ook eigen composities horen.  ‘Ik hoop natuurlijk dat het zeven mei stampvol zit,’ zegt Harmen. ‘En ik hoop op een leuke sfeer, zodat de mensen net zo veel genieten van de muziek als wij.’ Harmens Lab’ is eens per maand, na vanavond nog op de woensdagen 7 mei en 11 juni. Vanaf 18.00 uur kun je Mediterrane pasta bij ons eten. Harmen: “Je kan dus gewoon na je werk komen en aanschuiven. Ik vind het altijd erg gezellig met de gasten te eten en te kletsen.” Het concert begint om 20.15 uur.

Harmen Fraanje

De laatste jaren speelde Harmen Fraanje op festivals en podia over de hele wereld, van Maleisië tot Rusland en met mensen als Mark Turner, Magic Malik, Cristina Branco en Eric Vloeimans. Van de Nederlandse Jazzdienst en het North Sea Jazz Festival kreeg Fraanje de compositieopdracht voor 2004. Met zijn eigen band nam Harmen twee cd’s op, ‘Sonatala’ en ‘Ronja’. Maar hij speelde ook veel met Stefan Lievestro en bassist Hans van Oosterhout. Bijvoorbeeld op de plaat Breakfast in Walhalla, waarover de NRC schreef: “…een wonderbaarlijk frisse cd die nog eens bewijst dat de Nederlandse jazz zich vrij heeft gevochten van dwingende voorbeelden uit de Verenigde Staten.”

20:00 u zaal open

Job Chajes – altsaxofoon en raps; Janfie Van Strien – klarinet, sopranino sax en backing vocals; Gijs Levelt – trompet; Joop v/d Linden – trombone, percussion en bariton-tuba; Theo Van Tol – accordeon; Jasper de Beer contrabas en backing vocals; Alec Kopyt – percussie en zang

Multicul Laydown goes Balkan Beats! Feest! Bij Multicul kun je heerlijk loungen maar ook volop dansen. Je bent welkom vanaf 20.00 uur met lekkere Oost-Europese hapjes en drankjes, het optreden begint om 21.30 uur en gaat door tot 0.00 uur.

The Amsterdam Klezmerband is de hipste klezmerband van Nederland. Hun muziek is een zeer levendige muziek mix van Oost Europese stijlen gebaseerd op de traditionele Balkan en Klezmer Muziek. Vorig jaar deden ze hun muziek in de mix tourden ze met C-Mon & Kypski en dj Shantel. De muziek wordt gecomplementeerd bij de unieke stemmen van Alec Kopyt (Odessa) en Job Chajes (Amsterdam).

De onstuimige energie van de AMSTERDAM KLEZMER BAND

De 7-koppige Amsterdam Klezmer Band richtte zichzelf in 1996 op en verwierf in Amsterdam razendsnel bekendheid door spetterende optredens op pleinen, in parken en kroegen. Inmiddels spelen ze in heel Nederland, van North Sea Jazz tot Paradiso, van bruiloftsfeest tot het befaamde Sziget Festival in Hongarije. Op vrijdag 11 april spelen ze het Beauforthuis plat in het Multicul Laydown Concert. Het concept is inmiddels bekend. De deuren gaan om 20.00 uur open, onze zaal is lekker knus ingericht, je struikelt over de kussens totdat je er op eentje neervalt. Er zijn lekkere hapjes verkrijgbaar, de band begint om 21.30 uur en dan maken we ruimte voor een dansvloertje, voor wie zin heeft.
De Amsterdam Klezmer Band maakt Oost-Europese joodse muziek met zigeuner- en Balkaninvloeden. Het repertoire bestaat nog maar deels uit traditionals, want de meeste composities komen van de bandleden zelf, die allemaal hun eigen muzikale bijdrage leveren aan een steeds maar groeiende ‘melting pot’ van aanstekelijke Balkan-zigeuner-klezmer crossovers.
Eric Corton deed voor VPRO’s popsite 3voor12.nl verslag van een optreden van de band: “Klezmer is bruiloftsmuziek, vertelt Job Chajes van de Amsterdam Klezmer Band. Hij vertelt ook dat de authentieke klezmer (voornamelijk gespeeld door joden) met de gruwelen uit de Tweede Wereldoorlog mee is gestorven en niet meer gespeeld wordt. De Amsterdam Klezmer Band geeft er dan ook een eigen draai aan(…). Het voelt traditioneel, ook al is het dat dus niet. Voor de leek klinkt het in elk geval heel authentiek, en je voelt dat de heren van de Amsterdam Klezmer Band het metier tot in de vingertoppen beheersen. De locomotief komt langzaam op gang, maar stoomt zich uiteindelijk een weg door het publiek, dat vol overgave aanhangt en zo een lange trein van gelukkige smoeltjes maakt.”

Hartstochtelijke liefde, diepe vertwijfeling, verraad, verscheurde harten, je komt het allemaal tegen in het muziektheater. ‘Van Musical tot Opera’  uit de serie Muziek! Live en Kicking brengt hoogtepunten uit het hele muziektheatrale genre.

Als voorproefje op het OPERA! Festival vertolken sopraan Lee Mason en Amy Catt (Royal Opera House) de mooiste stukken van opera tot musical, begeleid en ingeleid door Stefan Hofkes, van Samson & Delilha tot Porgy & Bess.

Van musical naar opera – of andersom: tijdloze hartstochten in een eigentijdse setting

“Opera?” zei mijn opa, die nota bene klassiek zanger was. “Opera is idioot. Terwijl ze hun laatste adem uitblazen, zingen ze nog even hun moeilijkste aria.” Mijn opa zong dan ook van alles maar geen opera. En ik ging opera associëren met dikke diva’s die zo hard galmen dat je liever je oren dicht doet. Het duurde een tijdje voor ik ontdekte dat opera toch wel wat heeft. Dat diva’s niet dik hoeven zijn en dat het juist leuk was om mijn oren open te houden. Dat zo’n sterfscène ongelooflijk aangrijpend kan zijn: de heldin die aan tbc sterft en haar geliefde, die juist op dat moment beseft dat hij alleen van haar hield. Dat is drama. Als het een film was zou ik er ook om zitten te snotteren. En wie niet?

Heel veel musicals zijn gebaseerd op opera’s, omdat het gewoon goeie, tijdloze verhalen zijn. Miss Saigon, bijvoorbeeld, is een moderne versie van Madama Butterfly. Hetzelfde drama in een modern jasje. Muziektheater. Maar al in het begin van de twintigste eeuw waren er componisten als George Gershwin en Cole Porter die de brug sloegen tussen opera en moderne muziek. Gershwin’s Porgy and Bess heet een opera, maar de muziek doet in niets denken aan mijn dikke diva’s en opa’s sterfscène. Het is gewoon geweldige, meeslepende muziek. En wat dacht je van de opera Carmen van Bizet? Tegenwoordig ook in een musicalversie, maar de oorspronkelijke muziek is al zo opzwepend, neemt je zo mee…

Hartstochtelijke liefde, diepe vertwijfeling, verraad, verscheurde harten, je komt het allemaal tegen in het muziektheater. Of we het nou opera noemen of musical, het gaat om hetzelfde: de heftigste emoties die geen menselijk wezen vreemd zijn, worden door middel van muziek, tekst, toneelspel en decor tot leven gebracht.

In de serie Muziek! Live and kicking hoor je op zondag 13 april in een tapasconcert hoogtepunten uit het hele muziektheatrale genre door twee acterende zangers (of zingende acteurs?) van topniveau, begeleid door een klein instrumentaal ensemble.

Eerst noemden ze het opera, daarna werd het jazz, weer later plakte iemand er de term musical op, maar zoals Shakespeare al zei: What’s in a name? Aan de emoties is niets veranderd, niet op het podium en niet bij het publiek. Kom vooral luisteren en laat je meeslepen. Enne… vergeet je zakdoek niet.

Lysan van Winden

Flairick is een bont gezelschap uiteenlopende muzikanten. Componist en gitarist Erik Visser en de klassieke violist Elaina Cook, een Amerikaanse die thuis is in de Keltische en Balkan Muziek. Verder bestaat Flairick uit Jeroen Goossens, fluitist en multi-instrumentalist en de jonge Pablo Ortiz. Deze Mexicaanse gitarist en bassist heeft feeling voor zowel Westerse als traditionele Indiaanse muziek. Als klap op de vuurpijl het orchestrion: een groot, mechanisch, op luchtdruk spelend instrument, bestaande uit zo’n tweehonderd houten pijpen. Dit instrument maakt als een orkest deel uit van het gezelschap.

Harmen Fraanje – piano; Stefan Lievestro – bas; Hans van Oosterhout – drums

Kom vanavond eten met en luisteren naar pianist Harmen Fraanje. In januari begon hij in het theater Beauforthuis met een vernieuwende concertenreeks: ‘Harmens Lab’. Samen met drummer Stefan Lievestro en bassist Hans van Oosterhout. Voor het concert eten en kletsen de muzikanten met hun publiek daarna pakken ze hun instrumenten. Elke keer speelt het trio een ander repertoire. Ze improviseren met bestaande nummers, bijvoorbeeld van Radiohead, maar laten ook eigen composities horen. Vanaf 18.00 uur is een Mediterraan pastagerecht verkrijgbaar.

Jesse van Ruller – gitaar; Joris Roelofs – saxofoon; Clemens vd Feen – contrabas; Maartje Meijer – piano, zang; Jan Schroeder – gitaar; Traoine Young – contrabas; Efraim Schultz – drums

Fijne jazz op de zondag namiddag: gitarist Jesse van Ruller treedt op zondag 18 mei op met de jonge honden Joris Roelofs (saxofoon) en Clemens van der Feen (contrabas). En Maartje Meijer (zang/piano) komt met haar M.M. Kwartet, bestaande uit Jan Schroeder (gitaar), Traoine Young (contrabas) en Efraim Schulz (drums). Jesse van Ruller won met zijn unieke geluid en prachtige composities in 1995 de Thelonious Monk Award in Washington. Hij trad op met musici en enxembles zoals Pat Metheny, George Duke, Metropole Orchestra en Berliner Philharmoniker. Maartje is een getalenteerd pianist en zangeres.

Captain Hook: Iman Spaargaren – saxofoons, bas-klarinet; Santeri Sulkunen – gitaar; Daan Herweg – rhodes, piano; Pieter Hoogervorst – electrische bas; Pieter-Jan Nijessen – drums Esquire: Nina van Helvert, Esther Nijhuis, Ivo Ronkes & Twan Stekelenburg

En daar staan ze dan opeens met vijf saxofoons op het podium. Als dat maar goed gaat. Want hoewel vijf saxofoons vijf keer beter kunnen zijn dan één kun je ook overdrijven. De energieke jazzfunk van Captain Hook (1 saxofoon) versus de modern-klassieke klanken van Esquire (4 saxofoons), dat moet wel spanning opleveren. Match Made in Heaven of Your Favourite Nightmare? Captain Hook verwijst in zijn sound terug naar de jaren ’70, de hoogtijdagen van de jazzrock. Het vernuft van jazz gecombineerd met de stuwkracht van funk. Saxofoonkwartet Esquire probeert alle verschillende genres die ze speelt met een frisse blik te benaderen. Of het nu theatraal of muzikaal is, Esquire vermijdt de platgetreden paden. Bij dit concert duiken Hook en Esquire in elkaars muziek en repertoire en proberen het beste in elkaar naar boven te brengen.

Harmen Fraanje – piano | Stefan Lievestro – bas | Flin van Hemmen – drums

Net terug van een uitgebreide toernee door de Verenigde Staten met het trio Fugimundi (met Eric Vloeimans en Anton Goudsmit) schuift Harmen Fraanje weer aan in het Beauforthuis. De informele avonden onder de noemer Harmen Fraanjes Jazzcafé beginnen voor wie wil met lekkere tapas, waarbij het publiek met de drie musici kan eten en kletsen. Waarna de band in een steeds weer nieuw programma op muzikale ontdekkingsreis gaat. Soms met uitgewerkte composities en soms ook met wat meer kunst en vliegwerk als bagage. Alle uithoeken van de pianotriojazz worden gretig verkend. En net zoals in een echt laboratorium kan er op het podium van alles ontploffen en overkoken. Dat maakt de muziek des te spannender.

Alex Roeka – zang, gitaar | Jacco Benckhuijsen – piano | Peter van Os – accordeon | Reyer Zwart – contrabas

Enkele dagen voor de première van zijn theaterprogramma “Beet van liefde” komt Alex Roeka naar Austerlitz. Voor het publiek een uitgelezen mogelijkheid al eerder kennis te maken met de liedjes van de gelijknamige cd. Ergens tussen chanson, hoempa, luisterliedjes en rauwe Tom Waits-blues in bevindt zich de muzikale biotoop van Alex Roeka. Stoer en kwetsbaar tegelijk. Speelde zijn vroegere werk zich vooral ’s nachts in de zelfkant van het bestaan af, tegenwoordig schijnt de zon iets vaker in zijn liedjes. In de letterlijke zin dan, want zijn liedjes worden nog steeds bevolkt door losers, teleurgestelden en andere slachtoffers van het leven en de liefde. De ene keer humoristisch-ironisch en de andere keer verwoestend cynisch uithalend, geeft Roeka in “Beet van liefde” een meesterproeve van zijn liedkunst.

Na de pauze Adrie Oosterling in het West-Zeeuws-Vlaams dialect. “Ik ben vaak ernstig, maar ik steek ook regelmatig de draak met van alles en nog wat. Aan de ene kant melancholiek, aan de andere kant spottend,” zegt Oosterling. “De mensen genieten natuurlijk vooral van herkenbare dingen van vroeger, situaties die ze zich kunnen voorstellen en waarom ze kunnen lachen. Maar ik streef toch naar een breder programma, niet alleen nostalgie uit Zeeuws-Vlaanderen. Een programma over de volle breedte met zoveel mogelijk van mijn eigen ik erin.”
Adrie Oosterling studeerde aan het Rotterdams Conservatorium en werkte voor de Nederlandse Opera Stichting, tot hij zijn eigen huistheater in Groede begon. Hij is een multi-instrumentalist, bespeelt alles wat geluid maakt, van piano en accordeon tot blokfluit.

Bij streektaal denken wij aan de Groninger Ede Staal. Vandaar draaien we voorafgaand aan het concert een documentaire over hem, een aangrijpend portret van een bevlogen mens en getalenteerd zanger.
Wilt u nog meer Ede Staal? Kom dan op 8 maart naar het concert van Paul van Loo!

Mohamed Yousif – fluit, sax | Kamal Afajjay – gitaar, banjo, zang | M’hemmed Abattouy – zang | Malik – gitaar en zang | Mark Houschen – gitaar | Javier Garcia Vicente – basgitaar en zang | Midou Akhrif – percussie | Samir Khelifi – drums, percussie, toetsen

Een hypnotiserend concert van Thidrin met heerlijke Marokkaanse muntthee en lekkere hapjes in deze Multicul Laydown. Er liggen kussens in de zaal om op te loungen en het concert is pas om 0.00 uur afgelopen.

Thidrin bestaat uit acht bevriende muzikanten uit Marokko en Nederland. Met instrumenten als gitaar, banjo, conga en blokfluit klinken ze mediterraan en folky tegelijk.

Bert Joris – trompet | Dado Moroni – piano | Phillippe Aerts – contrabas | Dré Pallemaerts – drums

De Belgische trompettist Bert Joris is als arrangeur, dirigent of solist veelgevraagd door tal van internationale big bands. Maar ook met zijn eigen Bert Joris Quartet bewijst hij dat hij in kleine bezetting zijn mannetje staat. Hij blaast met lekker veel valse lucht en het kwartet laat hun neobop de 21e eeuw in stuiteren. Joris verstaat de kunst om de complexe harmonieën die hij gebruikt als big band arrangeur, binnen het kwartet toch transparant te laten klinken. Vlak ook de rol van pianist Dado Moroni uit Italië niet uit. Hij legt altijd zijn akkoorden neer met een soort van vanzelfsprekende inventiviteit. En hoewel het Bert Joris Quartet een typisch Europees geluid heeft (meer ECM dan Blue Note zeg maar) zijn de vier muzikanten er ook niet vies van om hard swingend uit te pakken.

Niels Tausk – trompet, bugel | Ferdinand Povel – tenorsaxofoon|Peter Beets – piano | Jos Machtel – contrabas | Joost Patocka – drums | Ruben Hein – zang en piano

Pianist Peter Beets wordt in de pers te pas en te onpas vergeleken met jazzgrootheid Oscar Peterson. Hetzelfde watervlugge, bijna klassieke toucher, dezelfde helderheid van uitdrukking, dezelfde neiging tot vette swing. Mindere pianisten zouden bezwijken onder die vergelijking, maar Beets gaat samen met zijn trio de confrontatie aan. Ze concentreren zich op de inventieve arrangementen die Peterson maakte van liedjes van onder meer Harold Arlen, Cole Porter en George Gershwin. Met de hulp van zanger en aanstormend talent Ruben Hein krijgt het American Songbook vocaal gestalte. Na de pauze schrijft trompettist Niels Tausk zijn autobiografie aan de hand een aantal stukken die in zijn leven grote indruk hebben gemaakt. Denk dan aan werk van Wayne Shorter, Jerome Kern en John Coltrane.

Randal Corsen – piano & zang | Arlette Koeijers – zang | Eric Calmes – bas | Rudy Emerenciana – kwarta, gitaren | Roël Calister – drums | Eric Brigitha – percussie

Randal Corsen brengt een ode aan de muziek van Curaçao, die door de eeuwen heen is beïnvloed door Afrikaanse, Europese, Noord-Amerikaanse, Latijns-Amerikaanse en Caraïbische culturen. Verwacht dus een bijzondere mengeling aan oorspronkelijke Antilliaanse stijlen als de tambú, maar ook op Chopin geïnspireerde liederen, jazz en swingende latin.

Instrumentaal of gezongen in het Papiamento, gespeeld op exotische traditionele instrumenten als wiri, chapi en bari, maar ook moderne als drums en elektrische gitaar, wordt het een aanstekelijke ode aan een prachtig eiland en meer dan een eeuw muziekgeschiedenis. Randal Corsen speelde meer dan eens voor de Koningin, kreeg in 2004 een Edison voor zijn cd Evolushón en stond in zomer 2008 op North Sea Jazz. Met hem hebben we voor deze Multicul een ster in huis.

Harmen Fraanje – piano | Jesse van Ruller – gitaar | Clemens van der Feen – bas | Hans van Oosterhout – drums

In Harmen Fraanjes Jazzcafé speelt de pianist steeds met muzikale vrienden. Ditmaal met gitarist Jesse van Ruller. Ze spelen ‘good old standards’, eigen composities en soms ook met wat meer kunst en vliegwerk als bagage. Alle uithoeken van de jazz worden gretig verkend. En net zoals in een echt laboratorium kan er op het podium van alles ontploffen en overkoken. Dat maakt de muziek des te spannender.

Rood – piano; Pieter Klaassen – gitaar; Toon Meijer – tenor- en sopraansaxofoon; Jan Flubacher – contrabas; Thijs Verwer – drums

Noem het tango-blues-vuilnisbak-jazz. Noem het nachtmuziek. Noem het een uit de hand gelopen ode aan Tom Waits. ROOD & Nighthawks at the Diner is het allemaal tegelijk. Liedjes over verlangens, dromen, die als sigarettenrook vervliegen. Een volle asbak en een halfleeg glas van het een of ander. Een café na sluitingstijd, mannen die stil aan de bar zitten. De liedjes roepen een voor een beelden op. If we get back home riekt naar de zilte zeelucht van een zeemanslied, terwijl Junie needs a new pair of Shoes veel meer bij een oude western past. Het is opmerkelijk hoe snel de muzikanten tussen verschillende genres en stijlen switchen. En als verbindende schakel is daar die gruizige, bezielde stem van zanger ROOD. Hij bezingt de lichtheid van het bestaan met melancholische zwaarte. Of zoals ROOD het zelf verwoordde: ‘Waarom melancholie vaak de boventoon voert? Omdat het een sterke emotie is. Als liefde en lijden het leven maken tot wat het is, zit melancholie op het midden van de wip van het leven.’

Maar eigenlijk kan je over Nighthawks zo veel zeggen als je wilt, je moet gewoon luisteren! Bekijk bijvoorbeeld de filmpjes op hun website (opgenomen in het Beauforthuis) of luister naar een paar liedjes!

Lenny Kuhr – zang | Frans de Berg – piano, zang

last minute nieuws: Ralph Rousseau komt mee als speciale gast!
Lenny Kuhr verloor haar stem in 1993 en gedurende een jaar kon zij niet spreken of zingen. Heel langzaam kwam haar stem weer terug en zong zij thuis Schubertliedjes, door Herman Pieter de Boer van Nederlandse tekst voorzien. Dit leidde 1997 tot de CD “Stemmen in de Nacht” waar zij de muziekwereld mee verraste. De muziek van Schubert en Lenny’s manier van zingen sloten zo goed op elkaar aan dat dit resulteerde in een van haar meest succesvolle albums. Een lang gekoesterde wens gaat nu in vervulling, Schubert zingen in het theater! Het repertoire wordt aangevuld met werk van Jules de Corte en Lenny zelf.