Machiel Coehorst sprak Harold K. over zijn samenwerking met Hamid, na.v. hun concert op 26 november 2021
Aparte combinatie, hoe hebben jullie elkaar leren kennen?
‘Ja, dat is wel grappig. Je zou het niet meteen verwachten, maar we kennen elkaar uit de Utrechtse dansscene. Ik heb aan bluesdansen gedaan en hij speelde voor de dansers. Door corona is onze samenwerking in een stroomversnelling geraakt, we hebben elkaar echt gevonden in die periode. Samen hebben we een online optreden verzorgd en toen ik in Culemborg een voorleessessie ging doen, heb ik Hamid gevraagd om me te begeleiden. Dat is uiteindelijk een mix geworden van blues, voordracht en poëzie. Die minivoorstelling is het prototype geworden van wat we nu gaan doen in het Beauforthuis.’
De klik tussen jullie was er direct?
‘We komen natuurlijk allebei uit een heel ander milieu: hij uit Teheran en ik uit Susteren. Maar we zijn wel, min of meer, generatiegenoten. Wat we met elkaar delen bijvoorbeeld is dat we opgegroeid zijn met de populaire cultuur. De Action Heros, zoals Rocky, sijpelden ook door in Iran. Hij leerde dat alles uit de VS fout was, voor mij geldt juist het omgekeerde. En bands als Queen en Pink Floyd kende hij ook. Van de laatste band is hij overigens een groot fan, in tegenstelling tot ik.’
Wat voegt hij muzikaal toe aan jouw muziek?
‘Voor mij is deze samenwerking echt te gek: Hamid brengt een nieuw element in mijn liedjes. Gisteren bijvoorbeeld kwam hij aanzetten met een oriental drumloop. Mijn muziek krijgt door hem een nieuwe lading, hopelijk geldt dat andersom ook. Maar dat vermoed ik wel: mijn inbreng van Westerse poëzie, zoals Pessoa, is weer nieuw voor hem. Je zou kunnen zeggen dat mijn muziek een exotisch tintje krijgt, al hoop ik niet te vervallen in exotisme.’
Kun je nog iets meer over jullie voorstelling vertellen?
‘Het klinkt vertrouwd en haakt aan bij de tradities die mensen kennen, maar er zitten ook veel verrassingen in. We nemen allebei onze eigen roots mee. Daardoor wordt het americana op een net wat andere manier. Verder zijn we ook gewoon twee leuke mannen op het podium die er plezier in hebben en regelmatig een grapje maken tussendoor. We hopen mensen in deze moeilijke tijd een fijne avond te bezorgen.’
Zijn jullie van plan om meer samen te gaan doen?
‘Ja, we willen samen een album gaan opnemen. Echt als een duo, dus met een gelijke inbreng van allebei. Het is niet zo dat ik hem begeleid, of hij mij. Het wordt een cd met vooral eigen werk, denk ik. Live spelen we een combinatie van covers, zoals Saint James Infirmary , Careless love en Walking down the line, en eigen nummers, zoals Heppeneert van mij en een paar Perzische volksliedjes die we hebben verbluest.’
Tot slot: vind je het Beauforthuis een fijne plek om op te treden?
‘Ja, het is een van de mooiste plekken waar ik kan spelen. De ontvangst is heel hartelijk, je voelt je meteen welkom. Er wordt goed voor je gezorgd en de technici verstaan hun vak. Het is ook prettig ingericht. De akoestiek is heel open, met precies de goede mix tussen droogte en galm die je in zo’n omgeving al gauw krijgt. Het voelt intiem, maar niet te huiskamerachtig. Het is niet voor niks dat ik er mijn single Stadsrand heb opgenomen!’
Machiel Coehorst is freelance journalist en tekstschrijver.
