Laden Evenementen

« Alle Evenementen

  • Dit evenement is voorbij.

Een concert vol poëzie in Franse sferen!

Muziek van Gildas Delaporte

za 19 jun '21 , 21:15

UITVERKOCHT – mail naar kaartverkoop@beauforthuis.nl voor een plek op de wachtlijst
(vermeld ook je telefoonnummer en het aantal kaarten)
de wachtlijst is vol, je kunt je er niet meer voor aanmelden
€ 25 / 12,50 korenbloem incl. een glas Wilder Land (ijs)thee

Contrabassist, chansonnier en beiaardier Gildas Delaporte was gefascineerd door grote Franse dichters als Charles Baudelaire, Victor Hugo, en Stéphane Mallarmé. Hij kende vele van deze gedichten van buiten en liep met boekjes vol poëzie op zak. Zijn kinderen heeft hij Frans geleerd door samen met hen naar school te fietsen en dan gedichten voor te dragen. Hierdoor ontstonden gaandeweg melodieën die hij later heeft opgeschreven. Hij vond het jammer dat al die oude mooie poëzie in de vergetelheid raakte en heeft er daarom chansons van gemaakt. Uitbundig vrolijk of melancholiek ontroerend; de chansons hebben een vanzelfsprekendheid alsof ze altijd al bestaan hebben.

In 2020 is Delaporte aan ziekte overleden, aan de vooravond van een druk zomertournee met pianist Bert van den Brink. Ensemble “SOIT!”, bestaande uit Andrea van Beek (zang), Bert van den Brink(piano en accordeon, arrangementen) en Sanne de Graaf (cello), brengt nu een programma met zijn muzikale erfenis.

Bert van den Brink: ‘Hij was een creatieve duizendpoot. Maar zijn passie en liefde voor de Franse dichtkunst overheerste alles.’ Gildas Delaporte was niet opgeleid als componist maar aan de piano liet hij zich meevoeren door de taal van dichters als Victor Hugo en Charles Baudelaire. Bert van den Brink: ‘Hij werkte spontaan, niet bedacht. Dan vroeg hij bij een bijzondere muzikale wending: is dit mooi, kan dit wel? De muziek kreeg zo een extra randje. Dat heeft prachtige dingen opgeleverd.’ Volgens Bert van den Brink lijken de liederen op chansons maar de melodische lijnen verraden Delaportes kennis van klassieke muziek. ‘Zijn gevoel was leidraad. Je hoort wat de gedichten met hem deden, of ze nu melancholisch, triest of vrolijk zijn. Als je de liederen speelt, zitten ze binnen de kortste keren op je ruggenmerg. Ze hebben iets puurs, zijn mooi en blinken uit in eenvoud; je kunt er niet omheen. Dat had Gildas zelf niet eens in de gaten.’