- Dit evenement is voorbij.
Raymond van het Groenewoud
Kreten en gefluister
do 7 feb '19 , 20:15 –
(vermeld ook je telefoonnummer en het aantal kaarten)de wachtlijst is vol, je kunt je er niet meer voor aanmelden
Raymond van het Groenewoud komt naar ons land voor een tournee en geeft de avant-première, twee avonden achter elkaar, bij ons. Raymond heeft zijn carrière van vijftig jaar verzameld op de vierdubbel-cd Archivaris. Ter gelegenheid van deze mijlpaal gaat hij ‘in zijn uppie’ onder het motto ‘Kreten en Gefluister’. Alleen achter zijn piano, of zoals hij zelf zegt: ‘Mama, kijk, zonder handen!’
Raymond van het Groenewoud is een man van vele muziekjes. Destijds stond hij met zijn band De Centimeters mee aan de wieg van de Nederlandstalige rock. Maar ook solo weet Raymond steeds te boeien. Zijn nummers veranderen dan in intieme, maar ook krachtige chansons. En zo betrad hij ook het enkel met een vleugelpiano en akoestische gitaar gevulde Hasseltse podium:
Vooraleer aan de piano plaats te nemen, droeg Raymond het stuk ‘Een Oude Man’ voor, over een voorbijgaande jeugd en het denken aan de toekomst. Daarna zette hij zich aan de zwarte en witte toetsen voor een krachtig gezongen ‘Bostella’. Het oeuvre van Raymond bevat zowel intieme luisterliedjes als heuse meezingers uit de periode toen hij de Vlaamse podia nog onveilig maakte met zijn Centimeters. Eén van die liedjes die het publiek luidkeels kan meezingen is ‘Maria, Maria, Ik Hou Van Jou’, waarbij ook het Hasseltse publiek zich niet onbetuigd liet. De andere kant van van het Groenwoud, etaleerde hij in het persoonlijk getinte ‘Het Verschil Met Mijn Vriend Jan’. Raymonds teksten zijn steeds van een uitermate hoog niveau en steken vaak vol goed geplaatste humor. Die humor bracht hij ook over in zijn bindteksten. Raymond had er duidelijk zin in. Die zin kwam tot uiting in ‘Bonestaak Dans’, dat hij inzette aan de piano, maar al vlug a capella en zoals het hoort, dansend over het podium naar het einde zong.
Passie is een eigenschap die Raymond niet vreemd is. En welk nummer leent er zich het best voor om die gevoelens te uiten?
Juist ‘Je Veux De L’Amour’. Nog even het gedicht ‘Weet Je Nog’ van Hans Lodeizen en met ‘Genieten’ sloot hij het eerste deel af.
Na de pauze, startte Raymond met het naar Ray Charles’ knipogende ‘Hallelujah I Love Her So’, namelijk ‘Hallelujah Ze Is Van Mij’, waarna hij vervolgde met ‘Moedertaal’, ‘Schandalig Content’, Kind Van Het Weekend’ en ‘Vallen & Opstaan’. Dan liet hij de piano voor wat het was, pakte de akoestische gitaar vast en zorgde met ‘Zjoske, Schone Meid’ weer voor een meezingmoment, gevolgd door ‘Goeiemorgen Ouwe Rotkop’, ‘Aan De Meet’ en het speelse ‘Foei, Foei, Foei’. Het einde kwam stilaan in zicht, maar zijn misschien wel grootste hit ‘Liefde Voor Muziek’ was nog niet gepasseerd. Daar bracht Raymond op de valreep nog verandering in. Maar eerst en vooral zette hij ‘de puntjes op de i’, door te vertellen dat de erin vervatte kreet ‘Olé Ola’ eigenlijk eerder op een voetbalveld thuishoort. Daarom verzocht hij het publiek om deze kreet te vervangen door ‘Mmmmm, Mmmmm’ zodat ‘Liefde Voor Muziek’ naast een gospeltouch ook een Afrikaans/Amerikaans tintje meekreeg.
Zonder bisnummers kwam Raymond er niet vanaf. ‘Jouw Liefde’ en het hilarische, over de ideale relatie handelende ‘Opblaaspop’ vulden die vraag op. Daarna wipte hij weg van zijn piano, wuifde nog naar het publiek, wat meteen het definitieve einde van dit indrukwekkend optreden was.