Tijd voor introspectie

Zondag 27 februari 2022 spelen Jeroen van Vliet en Mete Erker in het Beauforthuis. Machiel Coehorst sprak Jeroen van Vliet.

De pianist en de saxofonist hebben hun sporen al lang en breed verdiend in de Nederlandse jazz, dus heel fijn dat ze in het Beauforthuis op het podium staan. Ze gaan vooral eigen stukken spelen van hun laatste album ‘in’, waarbij introspectie centraal staat.

In de laatste Beaufortpost vertelde je dat je werkt aan een huiscompositie voor het Beauforthuis. Hoe is de stand van zaken nu?

‘Ik ben er druk mee bezig. Het duurt nog een paar maanden voordat de première is, dus ik heb nog even de tijd. Ik kan wel vast verklappen dat het een sextet is geworden, met muzikanten op cello, altsax, trompet, percussie, contrabas en piano. Met al die mensen heb ik eerder samengewerkt. De ud-speler die vermeld stond in Beaufortpost is helaas afgevallen. Met zijn zessen gaan we op zoek  naar materiaal dat meer kleur heeft dan alleen jazz. Zelf ben ik ook geen uitgesproken jazz-man. De compositie zal beïnvloed zijn door muziek uit andere delen van de wereld, denk aan Arabische klanken. Maar we zijn pas met de eerste stukken bezig. Work in progress dus’

Ga je nog steeds gebruik maken van het oude Beaufort-orgel dat hangt in de Andrieskerk in Amsterdam en het gerestaureerde harmonium van het Beauforthuis?

‘Zeker. Op het orgel heb ik al een middag zitten werken. Daar zijn opnames van gemaakt die ik als sample ga gebruiken bij het optreden op 19 juni. Die worden ingezet bij zeker één stuk, misschien bij twee. De harmonium ga ik ter plekke verwerken in het stuk.’

We wachten het af en zijn benieuwd naar het eindresultaat. Van saxofonist Mete Erker en jij verscheen onlangs het album ‘in’. Aparte titel wel …

‘Het album is vernoemd naar een stuk van Mete en verwijst naar introspectie. Dat je dus naar binnen gaat en dat het allemaal van binnen gebeurt. Introspectie slaat ook op een groot deel van onze muziek ja.’

In 2019 hebben jullie na lange tijd weer een album samen opgenomen, ‘Pluis’.

‘Ja, onze vorige plaat samen kwam in 2004 uit. Pluis hebben we opgenomen als herneming van het duo dat we 15 jaar eerder hebben laten liggen. En om te vieren dat we al 30 jaar allerlei dingen samen doen. Niet als duo, maar in allerlei bezettingen.’

Jullie muziek is geen jazz, geen klassiek. Wat is het wel?

‘Ik denk geïmproviseerde kamermuziek. We hebben allebei een achtergrond in jazz, pop en wereldmuziek. Maar we verzamelen ons eigen geluid. Dat gaat elke dag door. We zijn heel verschillend, maar voelen elkaar wel heel goed aan. Dat is toch de essentie van muziek. Elkaar ruimte geven en aanvullen. Het is voor ons steeds helderder geworden wat we kunnen vertellen en met welke taal.’

Ik moest bij het beluisteren van jullie muziek soms denken aan het duo Archie Shepp en Horace Parlan …

‘Dat is een groot compliment. Het geluid van de saxofoon van Mete doet soms wel aan die van Archie Shepp denken inderdaad. Maar zijn grote held is toch Sonny Rollins. Mijn invloeden? Ik werd eerst vooral door klassieke muziek geïnspireerd, later kwamen daar Paul Bley, Keith Jarrett en Chick Corea bij.’

Zondag spelen jullie samen in het Beauforthuis. Daar heb je vast zin in?

‘Ja, ik denk dat ik er voor de 15e keer of zo sta nu. Het is een mooie zaal met een mooie akoestiek. En er staat een prachtige vleugel. Je wordt er ook heel gastvrij ontvangen, het voelt echt als een warm bad daar. En muzikaal heb ik een hele goede klik met Lidwien.’

Machiel Coehorst

naar het concert